Ubud en het Tabanan district

Dinsdag zijn we naar Ubud en omgeving gegaan. 'S'morgens vroeg direct gestart met een traditionele Barong dans. Deze dans duur normaliter 4 uur, maar voor toeristen hebben ze ene verkorte versie van een uur gemaakt. Tibbe vond het erg leuk, maar na 20 minuten ging hij op verkenning op de tribunes, tot groot vermaak van de locals boven in, die hij gezelschap ging houden. Jikke vond het leuk, maar ook spannend, daarom maakte Rob er maar een sprookje van "Knibbel, Knabbel, Knuisje, wie ....". Na afloop bleven we op ons gemak nog even hangen en mochten we achter de coulissen de prachtige maskers en attributen bekijken. Nu was het minder eng en heeft de familie van den Besselaar nog hun eigen barongdans op het podium uitgevoerd. Bij het verlaten van het terrein werd Tibbe onthaald door de security, een oudere balinese man die Tibbe aan de hand naar de auto begeleidde (of zou het al rond gaan wat voor een boef hij is...). Vervolgens naar de zilverfabrieken, volgens zeggen van o.a. Buddha to Buddha. Bikkelen hoor voor die mannen, Jikke stond er met haar neus bovenop, zo interessant vond ze het. Helaas hadden ze geen ringen in Jikke's maat, wel mooie spullen, maar met Tibbe erbij geen succes in een dergelijke winkel...
Wayan, onze chauffeur, heeft hem nog even op sleeptouw genomen, die twee vinden elkaar erg leuk, maar ook dat mocht niet baten. Scheelt wel een hoop geld ;).
Volgende stop, de Goa Gaja, olifantengrot, gelegen in de jungle. Erg mooi en wat zijn we blij met onze draagrugzak voor Tibbe! We kunnen zo alles bijna bekijken en hij heeft het beste uitzicht! Nog een offer gebracht bij een van de goden, maar door de 'offermevrouw' wel nagekeken omdat ze vond dat we te weinig geld hadden gegeven. Bij een van de prachtige bayans, heilige bomen van meters hoog en wortels die over de grond krioelen. Rob zijn sarong werd overigens kundig door een van de medewerkers aangedaan, want hoe draag je zo'n ding...
Uiteindelijk ons toch over laten halen om naar het Monkey Forest te gaan, "de apen zijn echt niet agressief". Het was best leuk om te zien, overal apen, maar we waren zo druk bezig die beesten in de gaten te houden of ze de kids niet zouden pakken, dat het niet echt relaxed was. Jikke was vooral al bang en daar helemaal. We gingen dus voor de short cut! Ik blijf me alleen verbazen over hoe de Aziaten omgaan met dieren en het fenomeen foto's. Overal staat dat je ze niet mag aaien en wat doen ze... Zetten ze hun kleine kinderen bij de apen, laten ze aaien en worden vervolgens boos als die aap zijn tanden laat zien... Overigens is de selfiestick hier denk ik een way of life... Rob vroeg zich af waar dat ding voor was...
Uiteindelijk Ubud zelf in, weg rust, wat een drukte van verkeer, uitlaatgassen en toeristen, vooral winkels, winkels en winkels.... WEG HIER!!!
We zijn even gaan relaxen bij het beroemde Lotus Cafe, waarbij je uitkijkt over een prachtige Lotus vijver, erg mooi en toen na een Italiaans ijsje (zegt genoeg over wat hier allemaal te vinden is) terug met de taxi. Anita inmiddels hoofdpijn en Tibbe aan het einde heel de auto onder gespuugd..... Geen succes Ubud, voor ons!

Woensdag maar even heerlijk de hele dag gerelaxt aan het zwembad en s'avonds met de kerstmuts op, kerstmuziek aan, heerlijk gepicknickt in de tuin met overheerlijk eten van de afhaal Indonees!!!! De kids genieten van de Sate Ayam met rijst en we van andere heerlijke gerechten!
Oh ja en we hebben kerstverlichting!!, met dank aan Ingrid Keetels :)
En Tibbe heeft voor het eerst op de wc gepoept! Hij had eerst op de grond geplast... En later ging hij nog even kijken in de wc waar zijn poep gebleven was...

Eerste Kerstdag ontbeten met een kerststol! Rob heeft, als echte bakkerszoon, een bakkerij gevonden en die heeft op verzoek een kerststol gemaakt. Hij kon beter, maar er zat wel spijs in!!
Vandaag weer op pad met Wayan, Rob heeft de route uitgezet in het Tabanan district. We beginnen in het 'Butterfly park'. Een klein overdekt park, waar hele mooie en grote vlinders rondvliegen. Je kunt er tevens de eitjes, cocons en 'baby vlinders' bekijken. Alles wordt daar geboren en s'avonds vrij gelaten. In een apart deel zetten ze de vlinders op je kleren, Tibbe's pet etc. Jikke vond dit, in tegenstelling tot de wurgslang, wel eng... Verder ook nog grote scarabeeën, wandelde takken en bladeren gezien en vast gehouden.
Volgende stop de warmwaterbronnen van Yeh Panas met geneeskrachtige werking. Helaas kwam bij aankomst de regen met bakken tegelijk uit de lucht. Na even te hebben geschuild hebben gewoon onze bikini's en zwembroeken aangetrokken en zijn in de stromende regen gaan zwemmen in het heerlijk warme water. We hadden veel bekijks, waren de enige toeristen en zwommen niet in onze kleren... De kids vonden het geweldig en wij ook. Tibbe vooral omdat het warme water uit de mond van o.a. kikkers in het bassin stroomde. Net wanneer je denkt het regent echt heel hard, ging het nog hard regenen! Een niveau hoger was een 'regulier' zwembad en daar hebben we nog een duik genomen tot het begon te onweren, toen zijn we er maar uit gegaan. We gaan ervan uit dat iedereen thuis ook een hele bijzondere kerst heeft, maar niemand zal op Eerste Kerstdag in de stromende regen in een warmwaterbron met geneeskrachtige werking hebben gezwommen met een aantal Balinezen in kleren!
Vervolgens naar d pura Luhur Batukau, een van de meest vereerde tempels aan de voet van de Gunung Batukau ( berg van 2278 m). Jikke en Tibbe mochten helaas niet naar binnen, in de meeste tempels mag dit wel, maar hier geldt een verbod op kinderen die nog niet gewisseld hebben met hun tanden. Ze geloven hier dat dit ongeluk brengt. Rob en ik zijn om de beurt gegaan en dat was de moeite waard voor deze prachtige tempel gelegen in de jungle. Wajang vertelde dat hier niet heel veel toeristen komen en degene die komen zijn Europeanen, die houden meer van geschiedenis en natuur dan bijvoorbeeld de Australiërs en Aziaten die naar Bali komen om te shoppen en feesten.
Bij het meer mochten Tibbe en Jikke wel komen en daar zaten heel veel grote vissen (koi karpers) in, de Efteling is er niets bij. Toen Rob er een stukje brood in gooide moeste ze er niets van hebben, maar even later vlogen ze bijna over elkaar heen, toch weer eens wat anders dan rijst ;)
De laatste stop voor vandaag stond gepland voor Jatiluwih, de rijstvelden op de lijst van Unesco erfgoed. Door de prachtige jungle kwamen we bij de eerste stop, mooi, maar niet indrukwekkend, zeker niet vergeleken met Ping An in China, waar we zijn geweest. De gids zei dat het verder ongeveer hetzelfde was, maar gelukkig zijn we eigenwijs toch gaan kijken op de officiële plek. PRACHTIG!!!
Helaas was er al veel rijst geoogst, maar het plaatje was nog steeds prachtig!
Jikke vond het ook heel mooi, maar snapte niet helemaal waar ze nu echt naar aan het kijken was. Een ongerept stukje Bali, wat veel indruk op ons heeft gemaakt!

Op de lange terugweg (1,5-2 uur) zijn we nog gestopt bij een hanengevecht. Volgens de gids legaal als het gebeurd bij ceremonies, maar dit was duidelijk de lokale Checobar! Gokwalhalla voor mannen. Ik mocht wel kijken en Tibbe ging ook mee, Jikke bleef slapend even in de auto bij Wayan. Ik kreeg er niet heel veel van mij, maar de sfeer was wel bijzonder.

Nu weer in 'onze villa', even geskypt met Oma, weer heerlijk Indonesisch gegeten en de kids op bed. Jikke mist Oma toch wel erg en ze heeft het veel over de kindjes in de klas en haar vriendinnen. De knufffelpanda, die ze hier gekregen heeft, heet Janne :). Oma heeft op Skype Jikke haar kerstkaarten voorgelezen en ze was helemaal blij!
Iedereen hele fijne Kerstdagen! Rob gaat morgen downhillen en wij gaan maar aan het zwembad liggen, afzien hoor ;).