Ceremonies en downhillen voor dummies

Eergisteren kwamen we onderweg een stoet mensen tegen en dit bleek voor een crematie te zijn. We vroegen Wayan, onze chauffeur, of we mochten gaan kijken. Hij was wat voorzichtig, maar omdat we onze sarong aanhadden mocht het. Ook vroeg hij nog even toestemming aan de bezoekers en het was geen probleem. Uiteindelijk werden we zelfs uitgenodigd om mee naar voren te komen. Je zag de overledene in een soort van ijzeren kar (ijzeren grilrooster, aldus Rob) liggen, maar alleen zijn hoofd en voeten (gelukkig). Toen wij kwamen gooide ze er doeken overheen en staken 'ze hem aan'. Direct daarna werd er een kap van golfplaten overheen gezet, wat het tot een oven maakte. Op een antiek karretje en volgens rob een gasfles met een brander er aan, vergelijkbaar waar ze betume daken mee branden, maar dan 4 keer zo groot ( aldus Rob). Rob: " het mooiste is dat ze dit de moderne manier noemde, omdat dit 2 uur duurde i.p.v. 4 uur". Eromheen deed een man een ceremoniële dans.

Iedereen was vrolijk en dit moet ook, omdat wanneer men verdrietig is de ziel dusdanig naar de hemel zal opstijgen. Een van de aanwezigen viel flauw, dit kon door de emotie zijn, maar waarschijnlijker was dat diegene in trance was en de ziel tijdelijk haar lichaam had overgenomen. Interessante kost voor een cultureel antropoloog! Jikke keek het aan en vond het interessant, maar lieten we uiteraard niet alles zien een meekrijgen. Ze vroeg vooral hoe het kwam dat diegene dood was...
Alle familieleden zijn erbij, maar ook de rest van het dorp. De familieleden wilde nog op de foto met ons, met hun samsung galaxy ;).

Op de terugweg hebben we nog de chocoladefabriek van Big Tree Farms bezocht, naast het prachtige gebouw (grooste bamboegebouw ter wereld) was alleen de outfit leuk. Vanwege de hygiene overschoentjes, waarmee je goed kon schaatsen (krijgen we toch iets mee van de winter) en de groene muts, opa Piet aldus Tibbe.

Gisteren hadden we een hele bijzondere dag! Een ceremonie vanuit iets goeds! We wilden vieren met de kids dat we inmiddels al weer 10 jaar Heel gelukkig getrouwd zijn!! Trouwen volgens de hele ceremonie in een Hindi kostuum wilde we niet, daarnaast wilde Rob me stiekum in het wit zien ;)
Een andere ceremonie had nogal wat voeten in aarde. Gunung, een van de hulpen bij de villa is een 'holy women' en zij heeft intensief overlegd met de priester. Het werd iets ingewikkelds, omdat trouwen niet kon en anders zou het ongeluk brengen...
In Kuta heb ik een witte jurk gekocht en die van Jikke hadden we bij. Met een bloem in ons haar kwamen we samen van de trap.....
Vergezeld door onze Australische buren als fotograaf gingen we naar Berawa beach op de brommer!! Daar aangekomen werd er een busje vol offers uitgeladen... Ze hadden al wel gezegd dat het veel werk was, omdat het zo'n speciale ceremonie was, maar dit... Drie manden vol, een toren bekleed met goud (en verf), fruit en cake, gebraden kip, massa's met fruit, prachtig gevlochten bananenbladeren, bloemen... Door mijn korte jurk moest ik wel een sarong aan. De priester was een hele charismatische, vriendelijke man, die direct weg was van Jikke en Tibbe.
Vergezeld door Ibu Henny, onze hulp, Gunung, de priester en 2 assistenten begon de ceremonie. Gunung vertaalde alles en legde uit wat we moesten doen, o.a. onze handen ritueel wassen (alles drie keer), daar kregen we de witte draad om als armbandje, onze voeten werden gewassen en om onze grote teen kregen we een rode draad. Ons gezicht wassen en water drinken, ook allemaal drie keer, en een draad en bloemen op ons hoofd en achter de oren. We kregen een gevouwen blad met alcohol en moesten dit in onze linkerhand nemen en met de rechter naar de zee 'wuiven' en later voor ons uitgieten. We aten van de kip en moesten met de handen voor ons gezicht bidden vanuit ons hart en niet de geest.
Klinkt misschien allemaal heel zweverig, was het misschien ook, maar zo bijzonder!
De kids speelde in eerste instantie in het zand voor ons en kwamen af en toe bij ons zitten. Jikke deed delen van de ceremonie mee en kreeg ook een wit armbandje (draadje), maar het waaide erg en Tibbe wreef het in zijn oogjes en kwam daarna lekker tegen mama aanliggen. Na afloop kregen we veel mee, maar het meeste hebben we aan de vrouwen gegeven, delen hoort erbij!
Jikke en Tibbe hadden ieder een offermandje met roze bloemblaadjes en deze hebben ze naar ons gestrooid!

Bij de villa hebben we met onze buren de taart (cake) aangesneden en hebben de kids nog lekker gezwommen. S'avonds hebben we aan het strand bij zonsondergang bij de hipste tent van canggu ( le pirate) gegeten met een dj erbij. Super! Jikke kreeg van ons een ringetje en we hebben de overige bloemblaadjes in zee gestrooid om stil te staan bij de opa's en oma Jeanne, heel mooi!

Overdag hadden we nog onverwachts bezoek... Plotseling schrokken we van Rob die als een gek begon te gillen...... Wat bleek en krop een enorme varaan onder zijn 'daybed' door. Althans dat zegt hij, wij hebben hem niet gezien ;). Onze buren hadden erg om Rob gelachen... Als Aussies zijn ze wat gewend en onze buurman had hem ook gezien, niets aan de hand. Zijn voetafdruk loog er echter niet om...

Vandaag hebben we na een helse rit van 3 uur ( slechte bus zonder vering, slechte chauffeur en veel oponthoud, Tibbe die 2 keer heeft overgegeven) ontbeten bij de vulkaan van mount Batur. Een prachtig uitzicht! Tibbe riep vooral hoog, hoog, niet boemen. Beneden zag hij vrachtwagens en werd hij blij en werd natuurlijk ome Michel even genoemd. Na een bezoek een koffieplantage waar we thee en koffie proefden (Jikke thee, Tibbe koffie) en de kids vooral chocolade, gingen we fietsen, nou ja.... 25 kilometer bijna alleen weer van de berg naar beneden, oftewel downhillen voor dummies over het asfalt! De kids achterop, helemaal leuk door dorpjes, rijstvelden en alle kids langs de weg HELLO!!!
We bezochten een erf om te zien hoe de meeste locals wonen. De kids waren vooral weg van het varken, het paarse kuiken (leuk voor de kinderen... Wij dachten dat het een offer was) en de baronmaskers en gong. Met kinderen mag je echter alles en samen met Oma stonden Jikke en Tibbe op de gong en drum te slaan. Geweldig!

Weer een herinnering erbij, daar is deze reis voor bedoeld! Het verzamelen van herinneringen!

Net nog even geskypt met oma, waarbij Tibbe kusjes bleef geven! Nu hangen de slingers in de kamer en staan de toeters op tafel voor morgen. Dan wordt onze Tibbe al weer 2 jaar! Morgen vieren we het in de dierentuin!